Cultural misunderstanding refers to the problem of cultural distinctiveness. Interpreting the "events" of a "foreign" culture, from the perspective of "our" culture, creates a field of error and often leads to arrogance and misunderstanding. The attitude of expressing the superiority of one culture over another has for centuries justified colonization and acculturation. Greenland is a victim of Danish colonization.
The first performance is about the relationship with the cold. Negative temperatures, ice cover and winds have determined the lives of the Inuit since the beginning of Greenland's settlement. At an artist residency in Oqaatsut, I heard a legend about a naked Inuit tribe that lubricated their bodies with fat to gain better protection from the cold. Following in the footsteps of cultural misunderstanding, I decided to test my relationship to the cold; inspired by the legend, I greased my body with fat, but not animal fat, but vegetable fat. The subtle substitution of fat raises the question of the validity of old methods, but also of the effectiveness of new methods introduced as a result of a different cultural perspective, or a different worldview.
The second performance is about the relationship with dogs. Dogs beyond the Arctic Circle have always lived in close contact with humans. Although they served a utilitarian rather than a social function, they were a unique part of the community. Today, in addition to hunting, dogs are employed in tourism (dog sled rides) and unfortunately spend most of their time on chains. For their captivity, to a large extent, tourists are responsible, who treat Greenlandic dogs "in the European way", without respecting their wildness. Stroking dogs often ends in biting, and such a dog, according to the law, must be shot.
Does running around the kennel, on four limbs, bring me closer to the dogs in any way? How do dogs react to me? Are Greenlandic dogs similar to European dogs? Does a Western European perspective help to understand the Inuit relationship with dogs?

Cultural misunderstanding odnosi się do problemu odrębności kulturowej. Interpretacja „zdarzeń” „obcej” kultury, z perspektywy „naszej” kultury, stwarza pole błędu, prowadzi często do arogancji i niezrozumienia. Postawa będąca wyrazem wyższości jednej kultury nad inną przez wieki usprawiedliwiała kolonizację oraz akulturację. Grenlandia jest ofiarą duńskiej kolonizacji.
Pierwszy performans dotyczy relacji z zimnem. Ujemne temperatury, lodowa pokrywa i wiatry determinowały życie Inuitów od początku zasiedlenia Grenlandii. Na rezydencji artystycznej w Oqaatsut, usłyszałam legendę o nagim plemieniu Inuitów, które smarowało ciało tłuszczem, aby uzyskać lepszą ochronę przed zimnem. Idąc tropem „cultural misunderstanding” postanowiłam sprawdzić swoją relację do zimna, zainspirowana legendą posmarowałam ciało tłuszczem, jednak nie zwierzęcym, a roślinnym. Subtelna zamiana tłuszczu stawia pytanie o zasadność stosowania starych metod, ale też o skuteczność nowych, wprowadzanych w wyniku innej perspektywy kulturowej, czy też odmiennego światopoglądu.
Drugi performans dotyczy relacji z psami. Psy za kołem podbiegunowym żyły zawsze w bliskim kontakcie z człowiekiem. Choć pełniły funkcję użytkową a nie towarzyską, stanowiły wyjątkową część społeczności. Współcześnie poza polowaniami, psy są zatrudniane w turystyce (przejażdżki psim zaprzęgiem) i niestety większość czasu spędzają na łańcuchach. Za ich niewolę, w znacznej mierze, odpowiedzialni są turyści, którzy traktują grenlandzkie psy „po europejsku”, nie respektując ich dzikości. Głaskanie psów często kończy się pogryzieniem, a taki pies, zgodnie z prawem, musi zostać zastrzelony.
Czy bieganie wokół budy, na czterech kończynach, zbliża mnie w jakikolwiek sposób do psów? Jak psy reagują na mnie? Czy psy grenlandzkie są podobne do psów europejskich? Czy zachodnioeuropejska perspektywa pomaga zrozumieć relację Inuitów z psami?